مقدمه: در سال­ های اخیر توجه زیادی به فناوری بلورهای فوتونیکی معطوف شده است. امکان ساخت حسگرهای با حساسیت بالا از مهم­ ترین کاربردهای بلورهای فوتونیکی در شاخه ی پزشکی است. افزون­ بر­ این، تولید کم­ هزینه ی زیست­ حسگرهای بلور فوتونیکی از دیگر مزایای آن­ ها به­ شمار می­ رود. از­ دیگر­ سو، گذار بین حالت­ های جایگزیده و ناجایگزیده از موضوع­ های مورد علاقه در سال­ های اخیر بوده است. مطالعه ی حاضر گذار بین این حالت­ ها را برای یک بلور فوتونیکی غیر متناوب مورد مطالعه قرار می­ دهد. هدف از انجام مطالعه، بررسی امکان جایگزیدگی نور در چنین بلورهایی است. بدین منظور مدل تنگ-بست یک­ بعدی با در­ نظرگرفتن جهش فوتون به دومین همسایگی نزدیک در­ نظر گرفته می­ شود. نتایج حاصل از نظریه ی جایگزیدگی بیانگر این است که برای ثابت جهش صفر، فوتون جایگزیده می­ باشد و با افزایش مقدار ثابت جهش به همسایه ی دوم، طول جایگزیدگی فوتون افزایش می­ یابد و تابع موج فوتون گسترده می­ شود. در­ مقابل، مشاهدات حاصل از نظریه ی آشوب کوانتومی نشان می­ دهد که برای ثابت جهش صفر، تابع توزیع نسبت فاصله ی ترازی متوالی از تابع توزیع پواسونی تبعیت می­ کند و با افزایش مقدار ثابت جهش به سمت تابع توزیع ویگنر-دایسون میل می­ نماید در­ نتیجه در حالت گسترده، افت و خیز ترازهای انرژی با آمار آنسامبل جی اُ ئی توصیف می­ شود. روش بررسی: مطالعه ی رفتار الکتریکی ساختارهای بلوری دارای نقص در قالب نظریه ی جایگزیدگی اندرسون ممکن است. در مطالعه ی حاضر نیز با اساس قرار دادن این نظریه از روش ماتریس انتقال و طول جایگزیدگی به­ منظور بررسی رفتار جایگزیده ی فوتون در بلور فوتونیکی غیرمتناوب یک­ بعدی بهره می­ گیریم. یافته­ ها: در پژوهش حاضر، طول جایگزیدگی توابع موج فوتونی به­ ازای مقادیر متفاوت انرژی و در حضور احتمال جهش به همسایه ی دوم با شدت­ های متفاوت محاسبه شد. مطالعه ی حاضر که برمبنای تعمیم مدل تنگ-بست انجام گرفته است، نشان می­ دهد در گستره ی خاصی از انرژی می­ توانیم شاهد گذار بین حالت­ های جایگزیده و ناجایگزیده باشیم و در­ نتیجه بلور فوتونیکی مورد مطالعه قابلیت انتقال فوتون را خواهد داشت. نتیجه­ گیری: در پژوهش حاضر امکان جایگزیدگی فوتون در یک بلور فوتونیکی غیرمتناوب یک­ بعدی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به­ دست­ آمده نشان می­ دهد در شرایط خاصی می­ توان شاهد گذار بین حالت­ های گسترده و جایگزیده بود که همین موضوع اتفاق امیدوارکننده­ ای در حوزه ی ساخت نانوابزارهای فوتونیکی به­ منظور کاربرد در حوزه ی پزشکی می­ باشد.

در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

یکی از مهم­ترین عوامل کاهش عمر مفید سدها، جریان غلیظ است که عامل اصلی حرکت رسوبات در مخازن سدها می باشد. جریان غلیظ پدیده­ای است که به خاطر تغییرات چگالی بین دو سیال به­وجود می­آید. در مقاله حاضر تأثیر ارتفاع و فواصل موانع متوالی در کنترل جریان غلیظ بررسی می­شود. بدین منظور از سه ردیف مانع با چهار ارتفاع و سه فاصله برای موانع و نیز سه شیب و دو غلظت استفاده شده است. جریان غلیظ استفاده شده هم از نوع نمکی بوده و هم از نوع رسوبی. در مجموع 108 آزمایش به همراه 9 آزمایش شاهد انجام شد. با توجه به تحقیقات گذشته حداقل ارتفاع یک مانع برای کنترل کامل جریان غلیظ باید دو برابر ارتفاع جریان غلیظ باشد که در تحقیق حاضر نتایج نشان داد که می­توان با موانعی به ارتفاع یک برابر ارتفاع بدنه جریان غلیظ، تا 99 درصد جریان غلیظ را کنترل کرد. همچنین نتایج نشان داد که در سه ردیف مانع، تأثیر فاصله مانع اول و دوم مهمتر بوده و هرچه این فاصله بیشتر باشد کنترل جریان غلیظ نیز بیشتر است.

دکارت می کوشد با به کارگیری راهکار شک و به یاری روش تحلیل، نخست هستی خود را اثبات کند و سپس چیستی «خود» را در مقام جوهر اندیشنده معلوم سازد. او پس از روشن کردن تکلیف «خود» در دو تأمل نخست است که از ره گذر تصورات واضح و متمایزی که از «دیگری» (اعم از خداوند و موجودات دیگر) در خود می یابد، دربارة هستی و چیستی «دیگری » حکم صادر می کند. او سرانجام، با استفاده از حقایق مکشوف با نور طبیعی عقل است که به سراغ اصول تنظیم کنندۀ مناسبات با دیگری می رود. اما پاسکال در ضمن اعتراف به عدم امکان کشف «خود» از طریق درون نگری، فرآیند ابتکاری دکارت در تأملات را وارونه می سازد و کشف «خود» را در گرو رابطه اش با «دیگری» و متأخر از آن می داند. بدین ترتیب سوژۀ اندیشندۀ آزاد و خودآیین دکارتی که «دیگری» را جز در مقام متعلق شناخت خود به رسمیت نمی شناسد و هستی و چیستی «دیگری» را در گرو تصوری می پندارد که «خود» از او دارد، درست در برابر انسان مجبور و دگرآیین پاسکالی قرار می گیرد که هستی و چیستیِ خود او نیز بر دو محور پیش و پس از هبوط، از سویی، و پیش و پس از دریافت فیض الهی، از دیگر سو، وابسته است که در هیچ کدام ارادة آدمی مطلقا نقشی ندارد. تنها تغییر وضعیت وی پیش و پس از دریافت فیض الهی، در تجربۀ نحوه های متفاوتی از دگرآیینی و عدم امکان تجربۀ هر گونه خودآیینی است و سرانجام، تنظیم مناسبات با «دیگری» نیز تنها در پرتو ارجاع به یک «ابردیگری» که خداوند باشد میسر می گردد.

هدف از این پژوهش عبارت است از مقایسه تاثیر سه فاصله استراحتی مختلف بر حفظ تکرارهای حرکت پرس سینه در نوبتهای متوالی با بار 60 درصد یک تکرار بیشینه. برای این منظور 17 نفر از دانشجویان ورزشکار دانشگاه گیلان با میانگین سن 21.92±1.89 سال، قد 176.53±4.5 سانتی متر، و وزن 76.98±5.95 کیلوگرم به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. همه آزمودنیها چهار جلسه تمرین پرس سینه را به فاصله 48 ساعت از یکدیگر انجام دادند. در جلسه اول، یک تکرار بیشینه آزمودنیها اندازه گیری شد. از جلسه دوم تا چهارم، آزمودنیها در هر جلسه چهار نوبت حرکت پرس سینه را با 60 درصد یک تکرار بیشینه تا سر حد خستگی اجرا کردند. در هر جلسه، یکی از فاصله های استراحتی 90، 150 و 240 ثانیه بین نوبتها به صورت تصادفی استفاده شد و تعداد تکرارها در نوبتهای مذکور ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج نشان داد هر سه فاصله استراحتی مورد استفاده تعداد تکرارها را در نوبتهای متوالی کاهش می دهد و بین توانایی حفظ تکرار بین نوبتهای متوالی تفاوت معناداری وجود دارد (P=0.000). همچنین، توانایی حفظ تکرار با استفاده از فاصله استراحتی 240 ثانیه در مقایسه با فاصله های استراحتی 90 ثانیه ای و 150 ثانیه ای به طور معناداری بیشتر است (P=0.00). در مقایسه با فاصله استراحتی 90 ثانیه، توانایی حفظ تکرار با استفاده از فاصله استراحتی 150 ثانیه بیشتر بود (P=0.00). در گروههای ویژه ای از عضلات، زمان استراحت مورد نیاز بین نوبتها بر اعمال نیرو و قدرت همان عضلات اثر چشمگیری دارد. توانایی حفظ تکرارها در تمرینهایی با شدت متوسط و ثابت به افزایش حجم تمرین و به دنبال آن افزایش استقامت عضلانی می انجامد. بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان توصیه کرد برای افزایش استقامت عضلات درگیر در تمرینات پرس سینه، نوبتهای تمرین با فاصله استراحتی بین 150 ثانیه تا 240 ثانیه انجام شود.

انجام عملیات استخراج در معادن روباز مستلزم شناخت خواص هیدرولیکی توده سنگ به ویژه هدایت هیدرولیکی است. هدایت هیدرولیکی، میزان توانایی توده سنگ برای انتقال سیالات است که در بررسی مشکلات نشت، زهکشی و پایداری دیواره های کاواک معادن روباز اهمیت زیادی دارد. از این رو، محققان در جستجوی روش مناسبی برای تعیین هدایت هیدرولیکی توده سنگ تشکیل دهنده مناطق معدنی اند. در این مطالعه، برای تعیین رابطه تجربی هدایت هیدرولیکی بر اساس پارامترهای حاصل از گمانه های اکتشافی و ژئوتکنیکی شامل شاخص کیفی توده سنگ (RQD)، فاصله داری درزه ها و مقاومت فشاری، ابتدا تصویر مغزه های گمانه های ژئوتکنیکی حفر شده در آنومالی A کانسار غربی معدن سنگ آهن سنگان بررسی و با نمودارنگاری مجدد مقدار RQD برای هر نوبت حفاری محاسبه شد و با بررسی تصاویر مغزه های حفاری، هدایت هیدرولیکی هر ران حفاری در طول گمانه با متغیرهای کیفی ارزیابی شد. سپس با استفاده از روابط تجربی با شرایط زمین شناسی مشابه و ضرایب هدایت هیدرولیکی ارایه شده بر اساس جنس سنگ متغیرهای کیفی به کمی تبدیل شدند. در نهایت نمودار پراکندگی تغییرات هدایت هیدرولیکی نسبت به هر یک از فاکتورهای RQD، عمق، فاصله داری درزه ها و مقاومت فشاری سنگ رسم و منحنی رگرسیون بر هر یک از نمودارها برازش شده و مشخص شد با افزایش هر یک از فاکتورهای عمق، فاصله داری درزه ها و مقاومت فشاری سنگ، هدایت هیدرولیکی کاهش می یابد اما همبستگی بالایی بین تغییرات هدایت هیدرولیکی با هر یک از این فاکتورها وجود ندارد. نتایج نشان می دهد که رابطه هدایت هیدرولیکی بر اساس RQD ضریب تعیین بسیار بالایی دارد (R2=0.8247)، بنابراین این رابطه تجربی می تواند برای تخمین هدایت هیدرولیکی محدوده مورد مطالعه بسیار مفید واقع شود.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.